#4 Bezoek uit Nederland

Er zit even wat tijd tussen mijn derde en vierde post maar wees gerust, dit is niet voor niets! De afgelopen weken in New York waren namelijk gevuld met wat Nederlandse vertrouwdheid en een enorme dosis gezelligheid. Echter, ik heb nog een nieuw ontdekt talent met jullie te delen voordat ik hier verder op inga. Ik was door een paar locals uitgenodigd om een avond de volgende activiteit te doen, “axe throwing” (bijlgooien). Hierbij moet je een bijl waarmee je normaal houthakt naar een target gooien met als doel de “bullseye” te raken. Als je iets met Amerika zou associëren dan is dit het wel. Mij werd verteld dat ik me sportief moest kleden gezien het nogal een fysieke activiteit zou zijn. Mijn voorstelling van “axe throwing” was dan ook; mannelijk, zwaar, gewelddadig en moeilijk? Echter, tot mijn verbazing was de setup en de ambiance te vergelijken met een uurtje op de Nederlandse bowlingbaan. Ieder groepje heeft zijn eigen kooi (baan) waarbij elke speler om de beurt moet gooien en zoveel mogelijk punten moet zien te scoren. Vóór de kooi (baan) heeft elk groepje de ruimte om uit te rusten met wat snacks. Mensen nemen letterlijk gewoon hun baby’s mee en er staat een leuk muziekje op. Mocht je eigen bijl (bowlingbal) te zwaar zijn dan pak je een kleiner bijltje. Na een instructie van vijftien minuten die voor 90% bestond uit veiligheidsmaatregelen (je moest eens weten met al die bijlen die daar lagen) was het tijd om het te proberen. En ja hoor, mijn eerste poging was meteen in de roos en dit was een voorbode voor de rest van de avond. Als winnaar kwam ik uit de strijd tussen de ervaren Amerikanen, nu nog maar hopen dat ze me ooit weer gaan uitnodigen.

Maar goed, afgelopen zomer kwam Emma op het idee om mij in januari in New York op te zoeken, super leuk idee! Voor die zes dagen had ik een to do list samengesteld met al mijn echte highlights van de afgelopen vijf/zes weken. Ik heb geen idee hoe, maar het is ons gelukt om het lijstje af te werken en zelfs nog wat extra dingen te doen die voor mij ook nieuw waren. Zo zijn we langs de filmtrailers van de serie “Succession” gelopen, hebben we een slice cake gegeten van de beroemde Magnolia Bakery en zijn we naar een van de grote shows van Broadway geweest. Wat was het een gezellige week en ik moet toegeven dat het heerlijk was om eens een persoonlijke fotograaf mee te hebben. Ook heeft Emma de hele reis gefilmd dus ik wacht met smacht naar de vlog, maar “no pressure” Emma. Wat trouwens opvallend was, was het feit dat die week ook New York voor het eerst echt rustig was geworden na de “holidays”. Twee Nederlandse meiden van 23 veroorzaakten de meeste herrie. De bijgevoegde foto’s geven een kleine impressie. Trouwens een tip: Als je met Emma oude arcade spellen gaat spelen, bereid je dan voor op het feit dat ze vrijwel alles wint en highscores haalt (zie foto). Bedankt voor de geweldige week Emma, ik heb genoten, hopelijk jij ook!

Na deze week had ik besloten om ons appartement in New Jersey te bezoeken waar wij (Papa, Mama, Julie en ik) verbleven tijdens onze vakantie in Amerika 4,5 jaar geleden. Inmiddels heb ik aardig wat prachtige uitzichten van de skyline gezien, maar toch blijf ik bij mijn standpunt dat ons appartement by far het mooiste uitzicht heeft. Zo raar maar ook zo bijzonder om op de plek te staan waar Julie en ik 4,5 jaar geleden onze fotoshoot hielden bij de skyline tijdens zonsondergang (zie video). Crazy hoe lang dat geleden lijkt terwijl het eigenlijk wel meevalt haha. 

Als kers op de taart, appte Ann dat ze mij wéér in New York kwam bezoeken maar dit keer ook met Stijn en Berend erbij! Tijdens haar vorige bezoek had ze het erover dat ze ooit nog New York samen met Stijn en Berend wilde bezoeken. Ik had geen idee dat ze letterlijk 4 weken later bedoelde. Ann en Berend zouden van donderdag t/m zondag komen en Stijn zou later aansluiten op vrijdagavond vanuit Boston. Die donderdag na twee dikke welkomstknuffels kreeg ik toch ineens een enorme verrassing. Ineens kwam daar oma Ineke uit de koffer, nee grapje ze kwam het hoekje om maar het had gekund. Met een paar traantjes van ons beide kwam er een derde welkomstknuffel bij en kon het avontuur beginnen! Ik hervatte mijn functie als reisleider die dagen maar ik mocht niet klagen want wat werd ik verwend. Ook heb ik deze dagen nog steeds nieuwe dingen kunnen doen in New York. Zo heb ik voor het eerst een gele taxi gereden door de stad en heb ik EINDELIJK kunnen genieten van heerlijke glazen (flessen?) wijn (de goedkoopste glazen wijn zijn hier 14.5 dollar inclusief tip, vandaar dat ik hier in Amerika een bierdrinker ben). Intussen was ik er wel al snel achter dat door New York lopen met een kinderwagen wel andere koek was. Toch kan Berend waarschijnlijk als een van de weinige vierjarigen vertellen dat hij een dutje op Times Square heeft gedaan en geschommeld heeft in Central Park. Verder was ik enorm onder de indruk van de energie van oma. We hebben toch echt in vier dagen rond de 45 kilometer gelopen en nog steeds riep oma om elke minuut dat ze het zo geweldig vond. De eerste dag was er nog door Ann en Stijn een fotolimiet van twee foto’s per uur ingesteld voor oma, maar deze limiet werd al snel overschreden. Ik vergeef het je oma want wat was het prachtig om je zo te zien genieten! Ann, Stijn, oma en Berend, enorm bedankt voor alles!! Jullie zijn over vier weken weer welkom. 

Ik kijk nu naar de tijd en besef me dat ik al drie uur deze post aan het typen ben, ik maak er snel een einde aan. Iedereen is van harte welkom om mij de komende vier maanden te bezoeken in Amerika. Geef wel even van te voren aan wanneer je wil komen want in dit tempo zit mijn agenda met bezoekers aardig vol haha. Tot de volgende keer!